ดาษ ๒, ดาษดา หมายถึง [ดาด, ดาดสะดา] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ หรือ ดารดาษก็ใช้.
[ดาด-] ว. เกลื่อนกลาด, มากหลาย, ดื่นดาษ ก็ว่า.
[ดาดสะเดียน] ว. เดียรดาษ, เกลื่อนกลาด.
[-หฺงัน] (กลอน) ก. ทําสงคราม, รบศึก. (ช.).
[ดาน] (โบ) น. กลอนประตู. (ดู ดาล ๑).
ก. มุดลง ในคําว่า ดํานํ้า.
ก. หลบหายไป, หายไปโดยไม่มีร่องรอย.
น. ประเพณีทางภาคเหนือซึ่งกระทําในวันปีใหม่เพื่อเป็นการแสดงความเคารพนับถือและรักใคร่ วิธีดําหัว คือ เอาสิ่งของและนํ้าที่ใส่เครื่องหอมเช่นนํ้าอบไทยไปให้แก่ผู้ที่เคารพ และขอให้ท่านรดนํ้าใส่หัวของตนเพื่อให้อยู่เย็นเป็นสุข.